الف
صیاد
در
مبارزه سیاسی هنگامی که هژمونی حاکمیت در
اوج است مبارزه پنهان از راه پخش شبنامه ، دیوار نویسی ، افشاگری، تحریم و روشنگری مقدماتی لازم برای به چالش کشیدن حکومت اقتدار گرا و برجسته سازی نقاط ضعف وآسیب پذیر آن است . با پدیدار شدن آثار فتور و بروز نشانه های تزلزل در رفتارهای حکومت فاز جدیدی از مبارزه نظیر اعتراضات
صنفی ، تظاهرات خیابانی ، یار گیری سیاسی و مبارزه انتخاباتی به منظور استقرار
قانون و پاسخگو نمودن قدرت در دستور کار قرار میگیرند، ولی زمانی که حاکمیت با آگاهی از ضعف و آسیب پذیری
خویش بر اثر سیندرم دیکتاتوری ، از فرط ناتوانی
و از هم گسیختگی حتی برای بر گزاری
انتخابات به نیروی نظامی و میلیشیا متوسل میشود، تحریم انتخابات و ترک میدان آخرین راهکاری است که ممکن است مفید باشد. اینک
که درهفته پیش از انتخابات تصمیم به تحریم فراگیر شده، شاید
بنظر عده ای زمان مناسبی برای باز گشائی
این مبحث نباشد ولی عقیده شخصی ایجاب
مینماید که ضمن پست کردن اعلامیه های مهم در
مورد تحریم انتخابات ، نظیر ( حصر
خانگی خویش در 12 1سفند) ویا ( تحریم انتخابات بمثابه
یک جنبش) بعنوان مشایعتی برای پیام رسانی ، بر روی این باور که تحریم فعال و ابطال انتخابات راهکار
برتر و نتیجه بخش است پافشاری شود. روش اخیر
در مراحل بعدی یا هر گونه انتخاباتی که از
سوی هر حکومتی در آینده برگزار شود و تا زمانی که فارغ از دغدغه انتخابات به
استقرار دولت مردمرای
برسیم کم هزینه ترین راه برای خروج از بن بست سیاسی خواهد بود.
قبل از تصمیم به تحریم با توجه به رد احتمال تقلب حکومت در این انتخابات که ذیلاً توضیح داده میشود لازم بود که بیشتر بر روی ابطال انتخابات از طریق مشارکت معترضانه
و ریختن رأی باطله به صندوقها و تصرف صحنه
سیاسی و شاید مجلس، حتی در شرایط عدم معرفی داوطلب برای نمایندگی از سوی معترضین که در
سال 86 از سوی احزاب و شخصیتهای اصلاح طلب
اتخاذ شده بود دقت شود . ولی الیت
های سیاسی مدل 57 با جو گیر شدن و تقلید از عامی گری و بیش
از همه با شانتاژ خبری حکومت و تحت تأثیر
ایادی حکومت سایه در جنبش سبز، بر خلاف جمع بندی و نظر احزاب و مدیران دست اندر کار در زمان
اصلاحات که فوقاً به آن اشاره شد راه
تحریم و خانه نشینی در 12 اسفند را بر گزیدند.
محور این نوشته مقایسه دو روش تحریم ومشارکت اعتراضی با توجه به نیت و
نتیجه مورد انتظار از هر کدام از آنها است.
الف
تحریم
1-
هدف از تحریم انتخابات بیان اعتراض عمومی نسبت به نحوۀ بر گزاری
انتخابات اعم از رد صلاحیت جناحی یا تقلب های حوزوی و یا برنامه ریزی شده سراسری(
مانند انتخابات سال 88 ) از سوی حاکمیت و سلب
مشروعیت از رژیم است. در شرایط
فعلی و در نتیجه تحریم ، اگرچه حاکمیت نمیتواند به آرزوی خود که القای
مشروعیت خویش بوسیله حضور چشمگیر مردم در انتخابات است دست یابد ،
ولی در عوض میتواند با خیال راحت، بدون تنش و نیاز به تقلب در رأی شماری، انتخابات مینی مال خود را طبق مرّ قانون برگزار کند و چون همه داوطلبان خودی هستند با هر گونه تقلب
و رفتار خلاف بر خورد ، و بعداً ادعای کسب مشروعیت هم بنماید. توضیح کامل در مقاله
روشنفکران مدل
57 و مسئله تحریم انتخابات
2- اصولاً در شرایط دو قطبی بودن
حاکمیت و نظارت و رصد کردن جزئیات اقدامات حریف
که امکان تقلب برای طرفین وجود ندارد تحریم انتخابات بنفع هر دو قطب حاکمیت
و نیز حکومت سایه است چون خیال آنها از غیبت صاحب خانه راحت و فقط باید مواظب حریفانی
مانند خودشان که در موضع ضعف قرار
دارند باشند. بنا بر این تحریم بر ترین
گزینه نبوده و تنها قدمی ابتدائی در راه
سلب مشروعیت از رژیمی است که خود نیز مدتهاست بر عدم مشروعیت خویش با نظامی کردن
فضای سیاسی صحه نهاده است.
3-
نکته ای که اکنون در رابطه با تحریم در دستور کار حکومت قرار گرفته پر و پوک
زدن و زمزمه تحریم انتخابات از سوی بعضی از خودیهاست تا زهر تحریم را هم بگیرد و خلوت
شدن حوزه ها را ناشی از دلخوری و قهر نمودن بعضی از دوستان نظام بداند.
4- نکته مثبتی که در تحریم
انتخابات وجود دارد تسری این نوع اعتراض به زندانی نمودن بی جهت بسیاری
از مردم بطور کلی و خصوصاً زندانیان عقیدتی و سیاسی و حصر بزرگان جامعه میباشد.
ولی برای این امر اگر روز مهم دیگری مانند 12 فروردین که قرینه مثبتی با روز
13 دارد ، برای همیشه به عنوان روز زندان و حصر در نظر گرفته شود بدون خلط
مبحث با مسئله انتخابات ، اثر مفید خود را خواهد داشت.
5-
بازنده مسلم در اثر تصمیم به تحریم
عمومی انتخابات ، اقلیت باقیمانده
از اصلاح طلبان در مجلس( فراکسیون خط امام) میباشد که با این گلکاری تحریمیان در
دروازه خود، حتی یکنفر از این نمایندگان
نباید انتخاب شوند. از این بابت بعضی از سازمانهای تحریم کننده لابد
دست خوش هم میخواهند .
ب – مشارکت معترضانه:
1-
هدف از مشارکت معترضانه در انتخابات، انداختن توپ به زمین حاکمیت از طریق
انتخاب هوشمندانه نمایندگان واجد شرایط و یا ابطال انتخابات حوزه ای یا گسترده تر
از طریق ریختن رأی باطله به صندوق بشرطی است که از نظر رأی دهنده نماینده واجد
شرایط وجود نداشته باشد. این رویه تمام انتخابات را به رفراندم مشروعیت تبدیل
میکند و بازیهای رد صلاحیت جناحی و تحمیل نماینده از طرف شورای نگهبان و حکومت به حوزه ها منتفی میشود. همانطور که درابتدای مقال گفته شد این رویه روشی کارشناسی شده و مورد تأیید دست اندر کاران
مسئولین برگزاری انتخابات در زمان اصلاحات میباشد .
2-
بهترین تجربه برای محک زدن مشارکت
فعال و معترضانه همین انتخابات پیش رو است . اگر مردم در این دوره بجای تحریم و قهر کردن از حقوق و
اختیارارت خود، با مشارکت معترضانه به مصاف حکومت میرفتند اولاً
نمایندگان اصلاح طلب موجود را حفظ و بر تعداد آنها می افزودند ثانیاً انتخابات
حوزه هایی را که نمایندگان دولت و حکومت میخواهند قبضه کنند باطل و حاکمیت را در بن بست خود ساخته گرفتار و بی چاره میکردند ( در مورد تقلب قبلاً صحبت شد) . البته
این حضور و اقتدار ملی نتیجه فوری و مهمتری را نیز میتوانست در بر داشته باشد و آن دور کردن نائره جنگ از پیرامون
کشور بود . حضور پر توان ملت در صحنه و تحمیل اقتدار خویش به حکومت، امکان فشار افکار عمومی در جهان به دولتهای جنگ
طلب را فراهم ، ومتجاوزین را بیشتر دچار تردید
و تزلزل مینماید وقتی که موفقیتهای علمی، ورزشی و یا هنری برای ایرانیان انعکاس خبری گسترده و
مثبت، ایران را در صدر اخبار قرار میدهد
جوامع خبری و ارتباطات بنا به ذات خود به
مسائل ایران با دید مثبت ورود پیدا میکنند مقایسه کنید تأثیرحضور جنبش سبز در سال
88 در صدر نشینی اخبار و تأثیری که این جنبش در وقایع منطقه بجای نهاد یا بدست آوردن جوایز حقوق بشری یا سینمائی ایرانیان
که فرهنگ و کرامت ملی این کشور درمقابل دیدگاه جهانیان به نمایش میگذارد با وقتی
که همگان صحنه را خالی و مستمسک واگذاری حکومت به حال خود از سوی مردم را به بیگانگان بدهند .البته
اشخاص و گروههایی هستند که شاید از شدت غیظ به رفتار حکومت که در وجود آن شکی نیست
و یا با هر انگیزه دیگر راههای مسالمت آمیز را بر نمی تابند و به بد ترین نوع حمله به ایران
هم راضی اند.
3-
در مجموع تحریم یک روش سلبی و منفعل در راه مبارزه سیاسی است که برای شروع و
انذار به حکومت کار آمد و مفید است ولی استفاده از آن در بحبوحه جدال سیاسی نتیجه بر عکس دارد ولی مشارکت
و حضور معترضانه در صحنه در موقعیتی نظیر
امروز یک حرکت ایجابی و سازنده است که باید تا اخذ نتیجه ادامه یابد. َََ
4-
چون با وضعی که پیش آمده در دور اول
این انتخابات بندرت نماینده ای میتواند به مجلس راه یابد و رأی گیری در اکثر حوزه ها به دور دوم کشیده میشود فرصت تجدید نظر و اتخاذ
روش متناسب با وضع روز وجود دارد به شرط اینکه
جنبش سبز از بعضی سازمانهای سیاسی
و ایادی حکومت سایه بر حذر باشد و بیش از این فریب نامها و تابلوها را نخورد. خط قرمز
طرفداران آن اعمال و اظهاراتی باید باشد که
به تقسیم و حذف نیروهای جنبش بیانجامد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر