مشکل سبز ها با اَبَر سانسوری
در بعضی سایتهای مدعی آزادی خواهی و یا طرفداری از جنبش های ملّی و شبکه‌های اجتماعی که ظاهراً در منطقۀ سانسور هم نیستند، نمیشود از مطالبی که با بنیان استبداد بطور اعم مخالفت داشته و برای ریشه کنی آن کوشش نماید گفتگو نمود . البته انتفاد و طرح مفاسد نظام و نظامهای استبدادی در این گونه رسانه‌ها نه تنها مجاز است بلکه مورد استقبال آنان نیز واقع میشود چون اینها, مطالب و یا اخباری تنش زا در جوامع مورد بحث هستند و آنان که بحران زی هستند سخت به آن نیاز دارند. شاخصه اصلی این سایتها وابستگی و کار گزاری رسمی آنها برای منافع دیگران و بر علیه منافع ملّی کشورهای تحت سلطه است که در این مورد مشکل چندانی نیست چون رنگ رخساره خبر میدهد از سرّ ضمیر ولی مشکل بزرگترشتر مرغهائی هستند که زیادی و بیخودی آزادند. می فرمائید چرا بی خودی ؟ چون با ظاهری عفیف و بیانی جذاب آنهم با آرایه های دموکراسی و قانونگرائی تنها به طرح و پخش مطالب و گزارشات بهداشتی شده و وقت گیر و یا تفریحی میپردازند و با دقّت و توان هر چه بیشتر به استهلاک بنیه و وقت مبارزین سیاسی و ملتهای در بند و تحت ستم مشغولند.
لیست پنهان سانسور و خط قرمزهائی که تا کنون و در عمل از آنها مشاهده شده بدین قرارند
1. طرح اندیشه‌های واقع گرایان سیاسی اعمّ از ملّی مذهبیها، جامعه گرایان واحیاناً بعضی ازطیفهای چپ سیاسی .
2. نقد اصلاحی روشهای دموکراسی برای متابعت وسیله ازهدف در جهت رفع نقص و نهادینه سازی روح دموکرسی خواهی در جوامع,
3. بحث درمورد ضرورت تعامل و تعادل آزادی, با اختیار ومسئولیتها؛
4. چیستی و چرائی انتخابات و استفاده بهینه و ساختار شکنانه از آن,
5. شکنندگی ساختاری دموکراسی به لحاظ روشها و نقش استبداد پنهان در مهار قدرت و بکار گیری آن در دموکراسی.
6. نیّت خوانی از نظام سلطه و راهکارهای قطع رشته‌های نفوذی آن.
منظور از پرداختن به این موضوع در خواستی است بدین مضمون که اگر سایتها و شبکه‌های مستقل ایرانی که امکانات فنّی دارند بتوانند فعالیّت خود را گسترش داده و با بیانیّه ای هماهنگ خود را رسماَ از صف آنها جدا نمایند قدم مهمی در راه لغو انحصار استصوابی اطلاعات و اخبار برداشته‌اند. این کار کمک بزرگی به جنبش فراگیر آزادی خواهان در ایران مینماید. مهم نیست که این رسانه‌ها به کدام جناح و خط فکری معتقد و یا وابسته باشند کافیست که با خود و همکاران خویش صادق و یک زبان باشند برای مثال تکثر رسانه‌های سبز بجای ایجاد وحدت در صف مبارزین به سر در گمی در مورد اهداف و قدمهای بعدی جنبش منتهی شده و هر کدام از آنها که در زمان خود نیز ناهماهنگ بودند خواستهای بخشی از اصلاح طلبان را نمایندگی میکنند مضافاَ اینکه سبزهای جلبکی هم وارد عرصه شده و فضا را آلوده مینمایند توافق بر سر اصول مشترک و فعالیتی که در مرحله گذار خللی در انسجام صف مبارزین ایجاد نکند حتی با طرح شفاف دیدگاههای هر گروه تنها بنام خود, به این آشفته بازار سیاست پایان خواهد داد چه بهتر که ضمن برقراری گفتگوی سازنده و یافتن نقطه نظر های مشترک فعلاَ بر وجوه افتراق خویش پای نفشارند . مطمئن باشند که تاریخ به عقب باز نمیگردد. گفتمانها اگر اصولی و شفاف باشند جذابیتی خواهد داشت که راه را بر راهزنان وقت و توان ملی ما میبندند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر