۱۳۹۰ تیر ۶, دوشنبه

دستور خود داری از ارائه خدمات پزشکی به اعتصاب گران



۰۵,۰۴,۱۳۹۰
خبرگزاری هرانا/ در حالیکه جامعه ایرانی در طی روزهای اخیر در نگرانی از وضعیت ۱۸ زندانی سیاسی که در اعتراض به تضییع حقوق زندانیان و به خصوص مرگ «هدی صابر» به دلیل عدم رسیدگی پزشکی لازم به سر می‌برد. مدیرکل سازمان زندان‌ها طی نامه‌ای در تاریخ ۲۵ خردادماه سال جاری، که سند آن در اختیار خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران قرار گرفته است از مدیران زندانهای تحت امر خود خواستار مدیریت بهتر منابع مالی با افزایش سختگیری بر زندانیان در خصوص نیازهای پزشکی شده است.
در واکنش به این مسئله که در واقع «درخواست مدیریت منابع» با آنچه که آقای سلیمانی از طریق «عدم ارائه داروی بی‌رویه و اعزام غیرضروری زندانیان به مراکز پزشکی» با طبقه بندی «محرمانه» و در واکنش به «افزایش نرخ دارو و خدمات درمانی» می‌خواند باید خاطرنشان ساخت همواره به خصوص در بحث زندانیان سیاسی سازمان زندان‌ها یکی از مته‌مان عدم رسیدگی پزشکی مناسب به زندانیان که منجر به مرگ یا آسیب‌های جسمی شده؛ بوده است.
عدم رسیدگی حداقلی پزشکی به زندانیان سیاسی در طی سالهای اخیر باعث مرگ زندانیانی همچون «عبدالرضا رجبی، ولی الله فیض مهدوی، اکبر محمدی، امیدرضا می‌رصیافی،محسن دکمه چی، حسن ناهید، البرز قاسمی هدی صابر....» شده است، همینطور در حال حاضر زندانیان عقیدتی متعددی همچون «احمد زیدآبادی، حامد روحی‌نژاد، حسین رونقی ملکی، مهدی کوهکن،....» از عدم رسیدگی لازم پزشکی در رنج هستند.
همینطور در طی روزهای اخیر ۱۸ زندانی در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی لازم که منجر به مرگ «هدی صابر» دیگر زندانی سیاسی شده است در اعتراض و اعتصاب به سر می‌برند. بنابراین متاسفانه به نظر می‌آید ریاست سازمان زندانهای استان تهران در نامه‌ای که متعلق به روزهای اخیر با طبقه بندی محرمانه است و رونوشتی از این نامه نیز برای معاونت اجرایی ادارهٔ کل زندان‌های استان تهران و معاونت ادارهٔ مالی زندان‌های استان تهران ارسال شده است، بی‌تفاوت نسبت به اعتراض زندانیان در بحث خدمات دهی و لزوم توجه به امر مدیریت نیرو، مدیریت منابع از طریق کاهش خدمات پزشکی را در واکنش به افزایش نرخ دارو و درمان در دستور کار خود قرار داده است.
تصویر این سند در پی می‌آید:
sanad_adamedarman_110626

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

درباره من

در دموکراسی، پیش فرضهایی مانند لزوم، احزاب سیاسی ،انتخابات و سازه هایی،که بدلیل قدرت زا بودن به زورمحوران امکان میدهد تا مصالح ملت و کشور خود را فدای منافع خود بنمایند با اهداف دموکراسی در تضاد هستند. توضیح این تابوها و راه برون رفت از بن بستهای موجود در دستور کار این وبلاگ است